چون عبدالله پايش چون پاي فيل پهن بود افطح الرجل كه به فارسي فيل پا گويند - و برخي در وجه تسميه او نوشته اند - چون آن كس كه دعوت بر امامت او مي كرد عبدالله بن فطيح بوده و افطحيه طايفه اي هستند كه به امامت او قائل بوده و به ندرت كسي امروز به اين عقيده باقي باشد.

قطب راوندي گويد مفضل بن عمر روايت كرده كه چون امام صادق عليه السلام وفات كرد عبدالله افطح پسر آن حضرت ادعاي امامت نمود و حضرت امام موسي الكاظم عليه السلام فرمود هيزم آوردند وسط خانه ريختند آنگاه فرستاد نزد عبدالله برادر خود او را خواست چون آمد هيزم ها را آتش زدند امام كاظم برخاست در حضور وجوه اصحاب خود با لباس در ميان آتش رفت و به برادرش فرمود اگر تو امام مي باشي - در ميان اين آتش بيا - حضار گفتند ديديم رنگ عبدالله تغيير كرد و برخاست كه ردايش به زمين كشيده مي شد و از خانه برادرش بيرون رفت.

عبدالله پس از پدرش هفتاد روز زنده بوده وفات كرد سال 148 هجري و اين خبر را امام صادق عليه السلام داده بود.

حضرت امام جعفر صادق به امام موسي كاظم عليه السلام فرمود اي پسرجان من برادرت عبدالله دعوي امامت مي كند كه به جاي من بنشيند ولي با او نزاع مكن زيرا او به زودي خواهد درگذشت و به من ملحق خواهد شد.

سيد ضامن بن شدقم مدني در كتاب تحفةالازهار گفته كه عبدالله پسر امام جعفر صادق در بلده بسطام وفات و قبرش در آنجا مقابل قبر علي بن عيسي بن آدم بسطامي است.

محدث قمي مي نويسد اين قبر مزار پسر عبدالله است كه مقابل قبر ابويزيد بسطامي است نه قبر عبدالله افطح - شايد پسر و پدر در همان مقبره باشند.