در اين درس امام صادق عليه السلام مي فرمايد هر اجتماعي ناگزير از يك حاكم و رئيس است بايد آن قوم را رهبري كند پس اجتماع بدون حكومت و بدون تشكيلات اگر زيان بخش نباشد مفيد و مثمر هم نيست زيرا رهبران اجتماعات متشكل بايد ملت ها را به كمال ترقي و تعالي رهبري و ايصال به مطلوب نمايند و اين جا است كه بايد در مسئله حكومت اول سخن گفت و بعد وارد بحث زندگي شد.

امام ششم مي فرمايد نخستين توجهي كه بايد به مسائل زندگي داشت در امر ولايت و حكومت است كه چه نحوه از آن رضايت بخش مي باشد و چه نحوه از آن زيان بخش است.

در اين درس امام صادق عليه السلام مي فرمايد زندگي اجتماعي بسته به داد و ستد است و داد و ستد در متاع دنيا حلال و حرام دارد و اين متاجر و مكاسب و شناختن احكام حلال و حرام آن پس از شناختن حكومت قانوني است يعني اگر حكومت قانوني به نص قرآن بود مكاسب هم حلال مي شود و اگر نه حرام مي گردد و اين درس دقيق و لطيفي از علم الاجتماع و سياست مدن است كه امام تعليم مي فرمايد. [1] .