حضرت امام جعفر صادق عليه السلام در مدينه متولد شد و شش مسافرت كرد كه غير از سفر حج به مكه و از آن جمله سفر عراق بود.

عراقي ها به طور كلي پس از شهادت امام حسين عليه السلام توجهي خاص به خاندان علي عليه السلام و اهل بيت و ائمه اطهار پيدا كردند و سيادت و خلافت را حق مطلق آنها مي دانستند و چون امام جعفر صادق عليه السلام به عراق احضار شدند مردم عراق عموما اطراف آن حضرت را گرفته و مكتب جعفري در عراق «حيره - كوفه - بصره - غري - كربلا» آغاز گرديد - و به اضافه كه در اين كشور چندين بار به زيارت قبر اميرالمؤمنين عليه السلام و مزار ابي عبدالله الحسين عليه السلام رفتند و هر دفعه گروهي از صحابه و شاگردان و ملازمان حضور داشتند كه آداب سفر و زيارت و غسل و متن زيارت را با محل شهادت و مزار به آنها نشان مي دادند و كتب مربوطه شارح اين سطور تاريخي است [1] و چون حضرت صادق عليه السلام از مدينه به طرف شام كه بيشتر افكارشان تحت تأثير حكومت اموي تقويت شده بود و عراق و ايران مسافرت كرد و از درياي متلاطم علم و دانش جواهرات گوناگون فنون مختلف بيرون ريخت در افكار عمومي مقامي شامخ داشت و تا حد پرستش او را احترام مي گذاشتند.