تشويق براي زراعت و فلاحت


حضرت امام صادق عليه السلام فرمود همت خود را صرف توسعه كشاورزي و فلاحت كنيد كه وجود زارع و فلاح گنجينه كشور است.

قال عليه السلام الزارعون كنوز الانام يزرعون طيبا الزارع اخرجه الله يوم القيمة احسن الناس مقاما و اقربهم منزلة

فرمود زارع و فلاح گنجور مردم است چه آنها هستند كه پاك ترين ارزاق را براي مردم تهيه مي كنند و خداوند آنها را روز قيامت با بهترين صورتي برمي انگيزد و بهترين مقام را به آنها عنايت مي فرمايد.

قال (ع) الكيمياء الاكبر الزراعة ما في الاعمال شي ء احب الله تعالي من الزراعة و ما بعث الله نبيا الا زارعا [1] .

امام ششم فرمود كيمياي بزرگ زراعت است و در كردار آدمي هيچ چيزي محبوب تر در پيشگاه خداوند از زراعت نيست و خداوند هيچ پيغمبري را مبعوث نكرد مگر آنكه او را به زراعت تشويق و ترغيب و موظف فرمود.

از مجموع اين اخبار و احاديث كه از پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم السلام در دست است چنين معلوم مي شود كه اسلام مردم را به كار و كوشش ترغيب و تشويق نموده و مسلمانان را به كار و مجاهدت در راه توسعه فلاحت و زراعت موظف فرموده - و حمايت كرده و وعده پاداش و اجر اخروي داده.
آن قدر درباره ي بيكاري و تنبلي و تن پروري و كل بر جامعه بودن و تحميل بر ديگري شدن و مفت خوري از بيت المال و كار نكردن در قبال آن اخبار آمده كه حد و حصر ندارد - در اسلام اين كه بايد جمعي از بيت المال مردم بخورند و كار نكنند حرام مؤبد است بايد هر كس از بيت المال يا محصول كار ديگري بهره مند مي شود خودش نيز در قبال آن كاري انجام دهد كه ديگران از آن بهره مند گردند - البته آنها كه در راه علم و تعليم معارف دين كار و كوشش مي كنند اولي تر هستند كه از صندوق بيت المال ارتزاق نمايند نوش جانشان باد ولي آنها كه به اين عنران مي خورند و خودفروشي مي كنند و با فرومايگي و بيسوادي تحميل بر خلق مي شوند مورد تنفر و بيزاري خدا و رسول مي باشند.


پاورقي

[1] بحارالانوار ج 17 به نقل تاريخ سامرا ص 218 - كار در اسلام شيخ الاسلام شيخ يوسف گيلاني.