حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند:

هرگاه به در مسجد رسيدي بدان كه تو به آستان خانه ي پادشاهي بزرگ و پرشكوه آمده اي كه جز پاكان بر بساط او قدم نگذارند و اجازه نشستن در مجلس او جز به صديقان داده نشود؛ وانگهي تو بر بساط خدمتگزاري و چاكري پادشاه قدم گذاشته اي پس اگر از هيبت و شكوه پادشاه غافل ماني خطري بزرگ تو را تهديد مي كند بدان كه هر گونه خواهد با تو رفتار كند خواه به عدالت و يا با فضل و كرمش تواند. در پيشگاه او به ناتواني و تقصير و درويشي خود اعتراف كن؛ زيرا تو براي پرستش و همدمي با او آمده اي رازهايت را با او در ميان نه و بدان كه اسرار درون خلايق همگي، يا آشكارشان بر او پوشيده نيست در برابر او همچون درويش ترين بندگانش باش و دلت را از هر علقه و دل مشغولي كه حجابي ميان تو و پروردگارت شود خالي كن؛ زيرا كه او جز پاكترين و خالص ترين را نمي پذيرد و بنگر كه از كدام ديوان نامت بيرون مي آيد. اگر حلاوت مناجات با او و لذت گفتگو با وي را چشيدي و بر اثر رويكرد خوش او به تو و اجابتش، جام رحمت و كرامت او را سر كشيدي هر آينه لايق چاكري و خدمتگزاري او شده اي؛ اينك (به مسجد) درآي كه در امن و امان خواهي بود و گرنه درنگ كن همچون بيچاره اي كه راه هاي چاره بر او بسته شده است و دست اميدش كوتاه گشته و حكم مرگش صادر شده است. پس هر گاه خداي عزوجل بداند كه دلت به راستي به او پناه آورده است با ديده ي مهر و رأفت و



[ صفحه 460]



محبت به تو بنگرد و در انجام كارهايي كه محبوب و پسند اوست توفيقت دهد؛ زيرا او بخشنده و بزرگوار است و دوست دارد نسبت به بنده بيچاره اش كه براي كسب خشنودي او، دلسوخته بر درگاهش ايستاده اند بزرگواري كند، خداي عزوجل فرموده: (آيا آن كيست كه دعاي بيچاره ي درمانده را اجابت مي كند)، (امن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء) (نمل / 62) [1] .

تفسير القمي 2 / 169 - 168: حدثني أبي، عن عبدالرحمن بن أبي نجران، عن عاصم بن حميد، عن أبي عبدالله عليه السلام قال:...

ما من عمل حسن يعمله العبد الا و له ثواب في القرآن الا صلاة الليل فان الله لم يبين ثوابها لعظم خطرها عنده.

فقال: (تتجافي جنوبهم عن المضاجع يدعون ربهم خوفا و طمعا و مما رزقنهم ينفقون (16) فلا تعلم نفس ما أخفي لهم من قرة أعين جزآء بما كانوا يعملون) [1] .

حفص بن مسلم البجلي بالولاء، القسري، الكوفي.

إمامي.

المراجع:

رجال الطوسي 176. تنقيح المقال 1: 355. خاتمة المستدرك 795. معجم رجال الحديث 6: 155. جامع الرواة 1: 264. نقد الرجال 113. مجمع الرجال 2: 215. أعيان الشيعة 6: 206. العندبيل 1: 224. منهج المقال 120.

علي بن الحسين الأصغر ابن علي السجاد ابن الحسين السبط ابن الإمام أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام الهاشمي، العلوي، المدني، وأمه ليلي بنت أبي قرة ابن عروة الثقفي. إمامي معظم.

المراجع:

رجال الطوسي 241. تنقيح المقال 2: 282. خاتمة المستدرك 826. رجال ابن داود 136. معجم رجال الحديث 11: 365. نقد الرجال 232. جامع الرواة 1: 574. مجمع الرجال 4: 185. عمدة الطالب 315. منتهي المقال 205. الفصول الفخرية (فارسي) 170. منهج المقال 231. المجدي في أنساب الطالبيين 210. الفخري في أنساب الطالبيين 57 و 76.



[ صفحه 397]

أكثر أصحاب كتب الرجال والتراجم لم يذكروه في كتبهم.

المراجع:

رجال الطوسي 327. معجم رجال الحديث 19: 198.