مي گويند: ابوعبدالله بلخي در سفري با امام صادق عليه السلام بود. در راه مردم تشنه شدند، حضرت به ابوعبدالله بلخي گفت: «بنگر و ببين آيا چاهي را مي بيني؟» بلخي چاهي را پيدا كرد كه هيچ آبي در آن نبود. سپس اما صادق عليه السلام بر لبه ي چاه رفت و گفت: «اي چاه! از آنچه خدا در تو قرار داده است ما را سيراب كن.» پس ناگهان آب شيريني از آن چاه شروع به جوشش كرد و همه از آن آشاميدند.

بلخي گويد: «مانند سنت موسي در ميان شما جاري است؟»

امام صادق عليه السلام فرمود: «آري الحمدلله.»