ابوبصير مي گويد: روزي در خدمت امام جعفر صادق عليه السلام بودم. آن حضرت پاي مباركش را بر زمين زد، ناگهان ديدم (در بعد ملكوتي) دريائي ظاهر شد و كشتي هايي از نقره در كنار آن دريا قرار دارند.

امام صادق عليه السلام به يكي از آن كشتيها سوار شدند و مرا نيز سوار كردند رفتيم تا به محلي رسيديم كه در آنجا خيمه هايي از نقره زده بودند.

حضرت داخل هر يك از آن خيمه ها شدند و بيرون آمدند. سپس فرمود: «آن خيمه اي كه اول داخل شدم خيمه ي رسول خدا صلي الله عليه و اله بود. خيمه ي دوم از حضرت امير المؤمنين عليه السلام و سومي خيمه ي حضرت فاطمه عليهاالسلام و چهارمي مال حضرت خديجه عليهاالسلام و پنجمي از امام حسن عليه السلام و ششمي از حضرت امام حسين عليه السلام و هفتم از حضرت علي بن الحسين عليهما السلام و هشتم از پدرم و نهمي به من تعلق دارد و هر يك از ما كه از دنيا برود خيمه اي دارد كه در آنجا ساكن مي شود. [1] .