حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: نرمي و مدارا بر چيزي گذاشته نمي شود، مگر آن كه او را زينت مي دهد و از چيزي گرفته نمي شود مگر آن كه او را زشت مي گرداند.

و از اسماعيل بن عبدالعزيز نقل مي كند كه گفت:

حضرت صادق عليه السلام به من فرمود: آبي براي من در مستراح بگذار؛ اطاعت كردم و حضرت وارد مستراح شد. من با خود گفتم: من درباره ي او چنين و چنان معتقدم و او مستراح مي رود و قضاي حاجت مي كند!! طولي نكشيد كه حضرت بيرون آمد و فرمود: اي اسماعيل عمارت را بيش از طاقتش بالا مبر كه خراب مي شود (و در عقيده از حد تجاوز نكن كه متزلزل مي گردد) ما را بنده و مخلوق قرار دهيد؛ و هر چه مي خواهيد درباره ي ما بگوئيد (يعني از مقامات بندگان خدا، هر چه در حق ما بگوئيد به خطا نرفته ايد ولي صفات خدايي براي ما قائل نشويد) اسماعيل گفت: من قبلا درباره ي او اعتقاداتي داشتم و (به خدايي او قائل بودم).