ابن بابويه صدوق در كتاب معاني الاخبار از رحمة بن صدقه نقل مي كند كه:

يكي از منشيان بني اميه كه مردي بي دين و منافق بود، خدمت حضرت صادق عليه السلام رسيد و گفت: اين كلام خدا در قرآن «المص، سوره ي اعراف؛ آيه 1 «چه معني دارد؟ و چه حلال و حرامي در آن است؟ و چه فايده اي براي مردم دارد؟ حضرت خشمگين شد و فرمود: بس است واي بر تو، الف (در حروف ابجد) يكي است؛ و لام؛ سي و ميم: چهل و صاد: نود، حاصل جمع چقدر است؟ گفت: صد و شصت و يك. حضرت فرمود: چون سال صد و شصت و يكم بگذرد دولت اربابهاي تو (بني اميه) به باد رود.

و نگاه كرديم چون عاشوراي 161 رسيد سياهپوشان وارد كوفه شدند و سلطنت امويها تمام شد. (بر حسب تاريخ انقراض بني اميه به دست عباسيان و هوا خواهانشان كه شعارشان لباس سياه بود، سال 132 اتفاق افتاد).