حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: دو گروه از امر به معروف و نهي از منكر بهره مند مي شوند: اول مؤمنين كه اصولا نصيحت پذيرند و دوم ناداني كه نصيحت را قبول مي كند و پند را فرا مي گيرد و صاحب قدرت و زور زير بار حق جويي و حق پوئي نمي رود.

و از علي بن سعد بصري نقل مي كند كه گفت: به حضرت صادق عليه السلام گفتم: من در قبيله ي بني عدي وارد مي شوم و آنها همه از مؤذن و پيشنماز و اهل مسجد، عثماني هستند و از شما و شيعيانتان بيزاري مي جويند و من هم در ميان آنها منزل كرده ام. شما درباره ي نماز خواندن پشت سر اين امام جماعت چه مي فرمائيد؟ فرمود: نماز بخوان و اعاده هم نكن. هنگامي كه به بصره رفتي و فضيل بن يسار قضيه را از تو پرسيد و جواب مرا براي او نقل كردي؛ به پاسخ او به اين سؤال عمل كن و پاسخ مرا رها كن. علي گفت: به بصره رفتم و قضيه را به فضيل گفتم. گفت: او به سخن خود داناتر است، ولي من از او و پدرش شنيدم كه مي فرمودند: نمازي كه پشت سر ناصبي خواندي، حساب نكن و مانند نماز فرادا حمد و سوره بخوان؛ علي گفت: من به جواب فضيل عمل كرده و جواب حضرت صادق عليه السلام را رها كردم و متوجه شدم كه حضرت آن پاسخ را از روي مصلحتي مانند تقيه و غيره فرموده است.