حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس به سه چيز توجه كند به مقصود دنيا و عقبي برسد: به خدا پناه برد و به او خوشبين باشد و راضي به قضاي خدا باشد.

از ابوبصير در حديثي نقل مي كند كه:

به حضرت صادق عليه السلام عرض كردم: فلان مرد شراب مي خورد و كارهاي حرام انجام مي دهد. فرمود: هنگامي كه به كوفه برگشتي، به ديدن تو مي آيد. به او بگو: جعفر بن محمد مي فرمايد: اين كارهايي كه مي كني ترك كن، من ضامن مي شوم كه خدا بهشت را به تو عنايت كند. هنگامي كه به كوفه برگشتم، او هم به همراه اشخاص ديگر به ديدن من آمد. او را نگهداشتم تا منزل خلوت شد و پيغام حضرت را به او رساندم. سپس ذكر مي كند كه پذيرفت و دست از آن كارها كشيد؛ تا آن جا كه مي گويد:

آن گاه چند روزي بيشتر نگذشت كه پيغام داد من بيمارم؛ پيش من بيا. من به منزل او رفت و آمد كرده و او را مداوا مي كردم تا هنگام مرگ او رسيد. موقع جان دادن كنار بستر او بودم؛ حمله ي غشي به او دست داد و هنگامي كه به هوش آمد گفت: ابوبصير! مولاي تو به وعده ي خود وفا كرد؛ اين را گفت و از دنيا رفت، و چون سال آينده به حج رفتم، خدمت حضرت صادق عليه السلام رسيدم و هنگامي كه اجازه خواسته و وارد شدم، هنوز يك پايم در صحن خانه و پاي ديگرم در دالان بود و پيش از آن كه سخني بگويم از داخل اطاق فرمود:

اي ابوبصير! ما به وعده ي رفيقت وفا كرديم.