حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: كسي كه مي خواهد با نداشتن خويش و قوم، عزيز و محترم باشد، با نداشتن ثروت، غني و بي نياز باشد، با نداشتن مقام شامخ اجتماعي داراي ابهت و عظمت باشد، بايد خويشتن را از ذلت گناه و ناپاكي به محيط با عزت اطاعت الهي منتقل كند.

معلي بن حنينس روايت مي كند كه روزي در خدمت امام جعفرصادق عليه السلام نشسته بودم كه فرمود: يا معلي چگونه است كه تو را اندوهناك مي بينم؟ گفتم: اي حضرت شنيده ام كه در عراق وبائي آمده، براي خانواده ام نگرانم. حضرت فرمود: مي خواهي ايشان را ببيني؟ گفتم: آري. فرمود: صورتت را برگردان، صورت خود را گردانيدم، آن گاه فرمود: به اين طرف نگاه كن. وقتي نگاه كردم خانه خودم را پيش چشمم ديدم.

پس حضرت فرمود: اكنون وارد خانه خود شو و اهل بيت خودت را ببين و زود بازگرد. من داخل خانه خود شدم، اهل خانواده ام را از كوچك و بزرگ صحيح و سالم يافتم و هر چه در خانه ما بود، ديدم. آن گاه بيرون آمدم و به خدمت آن حضرت رسيدم. حضرت فرمود: صورتت را برگردان، چون صورتم را برگرداندم هيچ نديدم.