ابي بصير به امام صادق عليه السلام عرض كرد: مردي كم بضاعت با افراد متمكن و ثروتمند رفيق سفر مي شود. آنان با ثروت بسياري كه دارند آزادانه مصارف مسافرت را مي پردازند ولي او قادر نيست مانند آنها خرج كند. امام فرمود: دوست ندارم كه خود را ذليل و پست نمايد، البته با كساني رفيق راه شود كه در ثروت همانند وي هستند.

داوود بن كثير رقي نقل مي كند كه: روزي در مجلس امام صادق عليه السلام بودم كه ناگهان امام موسي عليه السلام به مجلس پدر بزرگوارش آمد. امام صادق عليه السلام از فرزند گراميش سؤال كرد: در كنف الطاف الهي محفوظم و از نعمت هاي نامتناهي حضرت حق محظوظم. اي پدر بزرگوار امروز به انار و انگور بسيار ميل دارم. داوود بن كثير نقل مي كند من گفتم سبحان الله الان زمستان است. انار و انگور از كجا مي شود تهيه كرد؟!

امام صادق عليه السلام فرمود: اي داوود خداوند متعال بر هر چيزي قادر است. داخل آن باغ شو و براي فرزندم انار و انگور بياور. من به جهت اطاعت امر حضرت به باغ رفتم ديدم كه بر درختي خوشه هاي انگور و بر درخت ديگري انارهاي بزرگ و لطيفي ظاهر شده است. گفتم: اين از بركت و معجزات اولاد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم است. سپس از آن انگورها و انارها چيدم و خدمت حضرت بردم. امام موسي كاظم عليه السلام از آن ميوه ها تناول نمود و فرمود: اين مائده به خدا قسم فضل خداي متعال است. همچنان كه به مريم عمران عنايت فرمود.