يار

عدو هر دم مرا آزار كرده

به زهرش جسمِ من بيمار كرده

بيا مادر به كنجِ آشيانم

كه بي ياري هواي يار كرده



كام

دل شيعه ز من آرام گيرد

تشيع از تلاشم نام گيرد

به راه دين شدم راضي به اين امر

كه سَمّ دشمن از من كام گيرد